گاه‌شنود قاصدک

داستان کمین نوشته و با صدای مهدی هنر پرداز تنظیم و انتخاب موسیقی : امیر حسین «مهدى هنرپرداز در ارديبهشت ماه ٥٨ در شيراز به دنيا آمد. او نوشتن را به طور جدى با انتشار نشريه ى دانشجويى دف در دانشگاه شيراز آغاز كرده در مدت ٥ سال فعاليت اين نشريه موفق به كسب ١٠ جايزه در زمينه هاى مختلف از جمله داستان كوتاه شد. وى پس از دانش آموخته گى، به وبلاگ نويسى روى آورد. داستان كوتاه «كمين» از نوشته هاى اوست كه در كتاب مجموعه داستان هاى كوتاه «گوهران» منتشر شده است.  

این دفعه می خوام از دین و مذهب ژاپنی ها براتون بگم. از بودایی و شینتو و این که چقدر این ملت در برخود با دین با ما متفاوتن! عکس های زیادی هم از معابد و مراسم مختلف تو این معابد براتون گرفتم که اونا رو با توضیحاتش همین زیر می گذارم. اگر داونلود فایل امکان پذیر نیست، نسخه ی با حجم کمتر رو می تونید از اینجا گوش بدید. کاری از: رویا ویرایش صوتی: سحر م موسیقی: 1)  Princess Mononoke – The Legend of Ashitaka – by Joe Hisaishi 2)  Spirited Away – Always With Me – by Joe Hisaishi 3) Summer – by Joe Hisaishi 4) Princess Mononoke – One Summer Day – by Joe Hisaishi 5) Relaxation Music – Zen Garden and Birds

داستان کوتاه ” دو دائم الخمر” نوشته : چارلز بوکوفسکی ترجمه : داریوش شرعی تنظیم و با صدای : امیر حسین چارلز بوکوفسکی (1920-1994) شاعر و داستان نویس امریکایی برای علاقه مندان به ادبیات فارسی ناشناخته نیست  . کتابهای  “هالیوود” و “عامه پسند ” و …. از او  در ایران چاپ شده و همینطور تعداد زیادی از اشعار او نیز ترجمه شده است . سبک نگارش بوکوفسکی سبکی راحت و بدون تکلف است و باعث شد، بسیاری از خوانندگان کتاب در  امریکا به او علاقه مند شوند . داستانهای او اغلب در زندگی روزمره انسانهایی بسیار معمولی میگذرد و استفاده از زبان محاوره ای در نوشته ها ، به آنها حالت خاصی بخشیده است . استفاده از کلمات عامیانه  ( و گاه رکیک در فرهنگ فارسی) و زبان محاوره ای در جای جای داستانهای بوکوفسکی به چشم میخورد و این مساله ترجمه آثار او را برای خوانندگان فارسی مشکل مینماید . از یک طرف ، فرهنگ عموم اجازه استفاده از برخی کلمات  را  در نوشته ها نمی پسندد و از طرف دیگر برای مجوز چاپ گرفتن هم میبایست تغییرانی در متن ترجمه ها اعمال میشده . داستانی که خدمت علاقه مندان ارائه میشود از مجموعه داستان کوتاه “South of no north” توسط آقای داریوش شرعی ترجمه شده و ترجمه ای روان و مناسب سبک بوکوفسکی را دارد . با اینحال و به اجبارو  برای رعایت اصول فرهنگی سایت گاهشنود قسمتی از نوشته را مناسب شنونده ها تغییر دادیم و امیدواریم  در مجموع مورد توجه شما واقع شود . دوست داران این نویسنده میتوانند مجموعه ترجمه های آقای داریوش شرعی را در آدرس وبلاگ ایشان (http://www.sksd.blogfa.com/) مطالعه نمایند . در انتها یک شعر از این نویسنده با ترجمه یغما گلرویی جهت آشنایی بیشتر علاقه مندان ارائه میگردد: شعر می گم، نگرون می شم، لب خند می زنم، قاه قاه می خندمُ می خوابم! عینهو خیلی آدما تا یه زمونی ادامه می دم! مثِ همه بعضی وقتا خوش دارم همه رُ بغل کنمُ بشون بگم لعنت به این همه بلا که سر خودمون آوردیم! ما خوبُ نترسیم ! بعضی وقتا خود خواهیم !هم دیگرونُ می کشیم ، هم خودمونو ! ما مُردیم ! به دنیا اومدیم تا بکشیمُ بمیریم ! زار بزنیم تو اتاقای تاریک ! عشق بازی کنیم تو اتاقای تاریک… صبر کنیم ، صبر کنیم ، صبر کنیم… ما انسانیم نه بیشتر از این !  

موسیقی کلاسیک همواره با اسمهای بزرگی چون باخ ، بتهون ، شوپن و موتسارت و …. شناخته میشود . اما سیر موسیقی کلاسیک در زمان امروز هم متوقف نشده است . هنر مندان و موسیقیدانان در طول سده های بیستم و بیست و یکم به طبع اتفاقات فرهنگی و تاریخی افتاده دچار تحولات بسیاری شده و اروپای پر تنش اوایل قرن بیستم و وقوع جنگهای جهانی اول و دوم نه تنها زندگی عادی مردم بلکه هنر و هنرمندان زمانه را هم تحت تاثیر قرار داد . حرکت به سمت تکنولوژی مدرن و تغییرات نحوه زندگی انسان در دو قرن گذشته نسبت به دورانهای پیش از آن انقدر متفاوت بوده که هنر امروزی هم منعکس کننده آن باشد . این مصاحبه در زمینه ریشه های موسیقی مدرن و گفتاریست آغازین بر آنچه که امروزه در ذهن آهنگسازان مدرن میگذرد . رضا رضایی درافشانی آهنگساز و نوازنده موسیقی رضا  تحصیلات خود را در زمینه موسیقی از دوره راهنمایی و با ورود به مدرسه موسیقی آغاز کرد و پس از  اخذ دیپلم  برای ادامه تحصیل به دانشگاه به دانشگاه چاسکوفسکی روسیه رفت و در حال حاضر دانشجوی دکترای موسیقی با موضوع تکنولوژی آموزش موسیقی میباشد . او در سال 1383 ( 2003) گیتاریست برگزیده کشور و در سال  1388 (2008) آهنگساز برگزیده در جشنواره کودک و نوجوان شده  و همینطور سابقه تدریس در هنرستان موسیقی را هم داراست و در حال حاضر عضو مرکز هنرمندان مونترال ( D.A.M) میباشد . همچنین رضا با گروه موسیقی “شن” همکاری دارد و در آموزشگاه موسیقی “سارنگ ” در مونترال در حال تدریس موسیقی است . تهیه گزارش و ویرایش : امیر حسین موسیقی : دیمیتری شوستاکوویچ،  فیلیپ گلاس، اینو موریکونه  

اشعار: قصه ما پشت میز میراث دست هایت فقط… سرایش و شعر خوانی: محسن کشاورز ضبط و میکس: محمد موسیقی زمینه: Farewell In Paris Ode to Simplicity   محسن کشاورز متولد سال هزار وسیصد و شصت و هشت ، در رشته ی مهندسی نفت در دانشگاه آلبرتا مشغول به تحصیل می باشد. علاقه اش به ادبیات  از دوره ی نوجوانی آغاز شد . به دنبال شرکت در جلسات شعرخوانی در فرهنگ سرای ارسباران، به طور خاص تر به شعر سپید پرداخت. وی در سال هزار و سیصد و هشتاد و نه به عنوان نفر اول جشنواره شعر قاف در بخش “شعر نو” برگزیده شد. شعر کوتاهی از او را در زیر می خوانیم : گاهی فکر می کنم بیخود هی آسمان را به زمین آوردیم و به خورشیدی دلگرم شدیم که هر غروب توی دل پنجره را خالی می کند   زلزله ی بعدی که آمد قبل از آنکه دنیا را روی سرت خراب کند بپرس زمین شانه هایش از گریه لرزید  یا از خنده    

در این برنامه گفت و گویی داریم با مهدی مصطفوی کاشانی، نویسنده جوان ساکن ونکوور، به مناسبت چاپ کتاب اخیرش “لیلا و داستان‌های دیگر”. این کتاب مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه است که اخیرا در خارج از کشور به چاپ رسیده است. مصاحبه، ویرایش و میکس: مسلم با تشکر از پیوند برای خواندن بخش هایی از داستان‌های “لیلا” و “جنین”. آهنگ ها: “The Ecstasy of Gold”,  Ennio Morricone “Moonlight”, Yiruma “Kiss the Rain”, Yiruma برای کسب اطلاع بیشتر در مورد کتاب “لیلا و داستان‌های دیگر” می‌‌توانید به صفحه این کتاب در آمازون و فیسبوک مراجعه کنید.

نمایش رادیویی گوشت ماهی تلخ است نوشته : سعید محسنی صدا پیشگان : محمد، ناصر صدا برداری و تنظیم : امیر حسین موزیک : موسیقی فیلم اویم سن سیم   “سعید محسنی” برای اهالی ادبیات و هنر با کتاب ” دختری که خودش را خورد” شناخته میشود . در حالی که این نویسنده بیش از نویسندگی اهل صحنه های تئاتر است و همانگونه که در معرفی خود در کتاب مذکور نوشته است علاقه او به نمایش و نمایشنامه نویسی او را به داستان نویسی سوق داده است . کتاب “دختری که خودش را خورد” دارای ساختاری قوی و منسجم و پر جاذبه است و این سبک ادبیات روان و گویا را در نمایشنامه های او هم میتوان به روشنی دید و. استفاده از هنر پیشه  های محدود و ایجاد حس فضا بدون استفاده از دکور و صحنه آرایی خاص این نمایشنامه را در عین سادگی کاری پیچیده و مشکل مینماید که بنظر اینجانب آقای محسنی بخوبی به آن پرداخته است . از دیگر نمایشنامه های سعید محسنی “درپا اگر ماندنی بود ….. ” را هم میتوانید در سایت گاهشنود بشنوید .   زندگی نامه ” سعید محسنی ” به روایت خود او . بر گرفته از کتاب “دختری که خودش را خورد ” :‌ پنجم ارديبهشت سال پنجاه و پنج درست ساعت پنج بعد از ظهر چشمم به جمال دنيا روشن شد زادگاهم بر حاشيه ي زنده رود بود و از همين روست كه نامش شهر زاينده رود است تا سال هفتاد وچهار همه چيزم مثل ديگران بود. اما در اين سال دو اتفاق بزرگ مسير زندگي مرا روشن ساخت اول رفتن به «تربيت معلم» و معلم شدن و دوم افتخار آشنايي و شاگردي استاد اكبر رادی اين بود كه تمام توانم صرف نمايشنامه نويسي شد و كوشيدم تا آن ها را به صحنه ببرم و سوداي نمايشگري مرا تا پايتخت هم كشاند و چون در دوران تربيت معلم خوب تربيت نشده بودم اين بار سر از ” تربيت مدرس” در آوردم تا كارشناس ارشد كارگرداني شوم به جز داستان بلند «آوازي براي سنجاقكهاي مرده» كه در سال هشتادو يك درآمد و از ترس لا كتاب مردن بود، بيشتر، مابقي توانم صرف نمايشنامه نويسي و صحنه گرداني شد و البته «صحنه ي » ما نبود و هر چه پيش تر رفتم كمتر يافتم. دلزدگي از صحنه و نمايشگري بود شايد كه تصميم گرفتم خانه ام بنشينم و در را ببندم و بي هول و هراس از بيرحمي دنياي نمايش در روزگارمان داستان بنويسيم كه حاصلش شد اين كتاب و اين قدر دل چسب بود كه در را باز نكردم و گفتم حالا كه خيري از تأتر نديده ام…پس……….هنوز در بسته است و دارم مينويسم…  

بعد از کمی تاخیر ، این بار با حال و هوای بهار تو ژاپن به سراغتون اومدم. کمی از «مراسم شکوفه بینی» می گم، از نوآموزهای گیشا براتون تعریف می کنم و راه رسم ماهیگیری تو رودخونه ها! کاری از رویا ویرایش و میکس: علی آ یک – شکوفه های بهاری (با ساکورا اشتباه نشود! ساکوراها شکوفه های گیلاس هستند و سفید و صورتی کمرنگ اند. قبل از ساکورا شکوفه های آلو و هلو پدیدار می شوند که صورتی پررنگ تر هستند) دو- ساکورا در اواسط مارچ یواش یواش سر می زنه سه- ساکوراهای دانشگاه ما، همین امروز! امسال بهار و فصل ساکورا خیلی زود شروع شده، مردم هم از حالا یواش یواش هانامی رو شروع کرده اند چهار – رقص مایکوها پنج و شش- لباس و آرایش مایکوها در این دو عکس بهتر دیده می شه. عکس های بیشتر از مراسم شب فرهنگی کیوتو رو در این لینک هم می تونید ببینید: ttp://www.ecozzeria.jp/shimbun/news/2013/02/21/maiko_night_in_marunouchi.html   یک – شکوفه ها دو – ساکورا سه – ساکوراهای دانشگاه ما چهار – رقص مایکوها پنج – لباس و آرایش مایکوها شش- لباس و آرایش مایکوها

داستان کوتاه : این رو یک نفر داده بدم به تو نوشته : علیرضا محمودی ایرانمهر برگرفته از: مجله ادبی داستان نامه با صدای : نرگس تنظیم و انتخاب موسیقی : امیر حسین موسیقی : احمد پژمان ( آلبوم خاطرات فردا) عکس : امیر حسین عليرضا محمودي ايرانمهر. متولد 1353 مشهد. داستان نويس و منتقد ادبي. از سال 1369 با انتشار نخستين داستان‌هاي كوتاه و نقدهايم كار ادبي را شروع كرد و از آن زمان تا كنون با بيش تر نشريات ادبي همكاري داشته است كه حاصل آن بيش از يكصد عنوان داستان، نقد و پژوهش ادبي است. ایشان با داستان «ابرصورتي» به رتبه‌ي نخست مسابقه ي داستان نويسي «بهرام صادقي»‌ دست يافت و دربسياري جشنواره‌هاي ديگر موفق به كسب جوايزي شد. فيلم نامه و نمايشنامه نويسي، تدريس ادبيات داستاني و برگزاري مسابقات ادبي از ديگر فعاليت هايش بوده است و در سال 1382 موفق به دريافت رتبه‌ي نخست براي نويسندگي نمايشنامه‌هاي راديويي شد. از دیگر آثار این نویسنده داستان دیگری به اسم ” بستنی شکلاتی” در سایت گاهشنود موجود است که از علاقه مندان دعوت میکنم که حتما بشوید و لذت ببرین . كتاب‌ها: بريم خوش گذروني . 1384 . ( مجموعه داستان) سفر با گردباد. 1385. ( تحليل هرمنوتيك و بررسي اشعار صائب تبريزي) و مجموعه داستان ابرصورتي که نامزد بخش مجموعه داستان جایزه گلشیری نیز بوده است.

کتابخوانی در ادمونتون مصاحبه با مائده در خصوص کتابخوانی در ادمونتون یافتن کتب فارسی جهت مطالعه در خارج از کشور همیشه یکی از دغدغه های علاقه مندان به ادبیات فارسی بوده است . در این مصاحبه مائده توضیح میدهد که چگونه میتوان در ادمونتون کتاب فارسی امانت گرفت و مطالعه کرد. تنظیم : امیر حسین  

داستان کوتاه زخم رقیب نوشته : مهدی ربی تنظیم و با صدای : امیر حسین موسیقی : مجید انتظامی ( قطعات انتخاب شده از موسیقی فبلم بوی پیراهن یوسف) عکس : امیر حسین توضیح : مهدی ربی بقول خودش یکماه قبل از شروع جنگ و در مرداد ماه سال 59 در اهواز بدنیا آمده . نویسنده ای جوان و با قلمی شیوا و نثری زیبا که دو کتاب داستان کوتاه به نامهای ” آن کوشه دنج سمت چپ ” که در سال 1386 چاپ شده و برنده “جایزه ادبی روزی روزگاری ” شده و کتاب دیگر به نام “برو ولگردی کن رفیق”در سال 1388 برنده نهایی ” جایزه ادبی منتقدان و نویسندگان مطبوعات ” شده است . داستان “زخم رقیب” از کتاب اول این نویسنده یعنی “آن گوشه سمت چپ ” انتخاب و برای گاهشنود قاصدک آماده شده.

نوشته : سعید محسنی اجرا : نرگس تنظیم و انتخاب موسیقی : امیر حسین موسیقی : گابریل یارد ( موسیقی متن فبلم بیمار انگلیسی) احمد پژمان ( آلبوم خاطرات فردا) “سعید محسنی” برای اهالی ادبیات و هنر با کتاب ” دختری که خودش را خورد” شناخته میشود . در حالی که این نویسنده بیش از نویسندگی اهل صحنه های تئاتر است و همانگونه که در معرفی خود در کتاب مذکور نوشته است علاقه او به نمایش و نمایشنامه نویسی او را به داستان نویسی سوق داده است . کتاب “دختری که خودش را خورد” دارای ساختاری قوی و منسجم و پر جاذبه است و این سبک ادبیات روان و گویا را در نمایشنامه های او هم میتوان به روشنی دید و نمایش ” ردپا اگر ماندنی بود کسی راه خانه اش را گم نمیکرد “‌نیز از این قاعده مستثنی نیست . استفاده از تنها یک هنر پیشه و ایجاد حس فضا بدون استفاده از دکور و صحنه آرایی خاص این نمایشنامه را در عین سادگی کاری پیچیده و مشکل مینماید که بنظر اینجانب آقای محسنی بخوبی به آن پرداخته است و همچنین لازم به ذکر است نمایشنامه مذکور جزو آثار برگزیده سومین جشنواره تئاتر یکنفره میباشد .امید است که این اجرا ادای دینی باشد به نویسنده خوبمان “سعید محسنی ” و تشویق او بر ادامه راه .   زندگی نامه ” سعید محسنی ” به روایت خود او . بر گرفته از کتاب “دختری که خودش را خورد ” :‌ پنجم ارديبهشت سال پنجاه و پنج درست ساعت پنج بعد از ظهر چشمم به جمال دنيا روشن شد زادگاهم بر حاشيه ي زنده رود بود و از همين روست كه نامش شهر زاينده رود است تا سال هفتاد وچهار همه چيزم مثل ديگران بود. اما در اين سال دو اتفاق بزرگ مسير زندگي مرا روشن ساخت اول رفتن به «تربيت معلم» و معلم شدن و دوم افتخار آشنايي و شاگردي استاد اكبر رادی اين بود كه تمام توانم صرف نمايشنامه نويسي شد و كوشيدم تا آن ها را به صحنه ببرم و سوداي نمايشگري مرا تا پايتخت هم كشاند و چون در دوران تربيت معلم خوب تربيت نشده بودم اين بار سر از ” تربيت مدرس” در آوردم تا كارشناس ارشد كارگرداني شوم به جز داستان بلند «آوازي براي سنجاقكهاي مرده» كه در سال هشتادو يك درآمد و از ترس لا كتاب مردن بود، بيشتر، مابقي توانم صرف نمايشنامه نويسي و صحنه گرداني شد و البته «صحنه ي » ما نبود و هر چه پيش تر رفتم كمتر يافتم. دلزدگي از صحنه و نمايشگري بود شايد كه تصميم گرفتم خانه ام بنشينم و در را ببندم و بي هول و هراس از بيرحمي دنياي نمايش در روزگارمان داستان بنويسيم كه حاصلش شد اين كتاب و اين قدر دل چسب بود كه در را باز نكردم و گفتم حالا كه خيري از تأتر نديده ام…پس……….هنوز در بسته است و دارم مينويسم…

بخش دوم شعر مسافر از سهراب سپهری را به شما تقدیم می کنیم. دکلمه : الهه موسیقی: فرهاد قسمتی از این شعر: …و در مسیر سفر راهبان پاک مسیحی به سمت پرده خاموش «ارمیای نبی» اشاره می‌کردند. و من بلند بلند «کتاب جامعه» می‌خواندم…. ارمياء نبى، از پيامبران مشهور يهود است. او شکست قوم اسرائيل را در برابر پادشاه بابل پيش بينی می کند و مردم را از جنگ نهی می کند، اما مردم از وی امتناع می ورزند و حتی او را به زندان می اندازند. با شکست در جنگ، اورشليم ويران می شود. با وجود اين خبرها و پيش بينی وقايع ناگوار، ارميا هميشه مردم را به پيروزی نهايی اورشليم و ظهور مسيح بشارت می داد. در اينجا سهراب اشاره راهبان مسيحی به اين نقاشی (نقاشی میکل آنژ بر سقف کلیسای سیستین) از ارميای نبی را به ياد می آورد. اين اشاره راهبان مسيحی (که در عصر حاضر و بعد از دوران مسيح زندگی می کنند)، می تواند به مژده ارميا برای ظهور ناجی، و در نهايت ظهور عيسی مسيح و رنج و ناکامی او، اشاره داشته باشد: مسيح ظهور کرد و رفت، و اما جهان هنوز نجات نيافته است. انگار راهبان به تکرار ظهور مسيح اشاره می کنند و دوران غم انگيز قبل از ظهور مسيح را يادآور می شوند. و می گويند هم اکنون نيز بايد در سکوت غمناک انتظار مسيح بنشينيم. بنابراين سهراب در مقابل خاموشی آنها، بلند بلند کتاب جامعه می خواند و می گويد همه تکرار است و تکرار. ظلم و ستمها، بيم و اميدها،… آنچه بوده باز هم خواهد بود و انچه شده باز هم خواهد شد… گرفته شده از: وبسایت شخصی حامد بیدی. برای توضیحات بیشتر راجع به شعر مسافر به این وبسایت رجوع کنید نقاشی ارمیای نبی. اثر میکل آنژ بر سقف کلیسای سیستین  

من رویا هستم، دانشجوی ایرانی مقیم توکیو. امروز می خوام شما رو به تماشای حال و هوای ولنتاین و عشق و عاشقی در ژاپن دعوت کنم. کاری از رویا ویرایش صوتی: علی آ توضیح عکس های پایین: یک- شکلات های ولنتاین، به عکس سلبریتی های مرد در تزئینات ویژه ی ولنتاین دقت شود! دو- تبلیغ لباس و لوازم مردانه به عنوان هدیه روز ولنتاین سه- حراج ویژه ولنتاین در قسمت لباس های مردانه چهار-  “توموچوکو” هائیه که امسال از منشی های دانشکده دریافت کردم! پنج- آماده سازی برای «وایت دی» که میشه روز 14 مارس. قطعات موسیقی استفاده شده در این قسمت You’re My Only Shinin’ Star – Toshiki Kadomatsu Love So Sweet – Vocaloid Kaito Love Love Love – Dreams Come True (band) First Love – Utada Hikaru Harmonics – Onoken x GaQdan and Traditional Japanese Music

این برنامه شامل بخش سیزدهم و چهاردهم از کتاب «ماشاالله خان در بارگاه هارون الرشید» است که به صورت کتاب گویا برای شنوندگان گاه‌شنود قاصدک تهیه شده است. فصل‌های دیگر این کتاب به تدریج در وب‌سایت گاه‌شنود منتشر خواهند شد. روخوانی و اجرا: میلاد خاکی موسیقی زمینه: آلبوم «Yasaman» از گروه «MishMash» موسیقی بین دو فصل: از سنگ تا الماس (بربط) اثر حسین بهروزی‌نیا لینک فصل‌های پیشین: فصل یازدهم و دوازدهم