گاه‌شنود قاصدک

در این برنامه از قاصدک، کارا مقدمه ای بر نظریه ادبی و دیدگاه افلاطون را برای شما شنوندگان آماده کرده است که با هم گوش می کنیم. این مقدمه خلاصه ای از جلسه انجمن اندیشه دانشگاه آلبرتا که با همین موضوع برگزار گردید می باشد. اجرا: کارا ویرایش و میکس: فرهاد ضبط: مسلم

در این برنامه به داستان کوتاه “من قاتل پسرتان هستم” از احمد دهقان گوش می کنیم. این داستان به مناسبت سالروز آغاز جنگ ایران و عراق انتخاب شده است. به یاد تمامی شهیدان و درگذشتگان جنگ، به ویژه پرکشیدگان عملیات کربلای ۴. اجرا: سپیده ویرایش و میکس: مسلم آهنگ ها: بوی پیراهن یوسف از کرخه تا راین احمد دهقان تا قبل از سال ۸۴ با کتاب سفر به گرای ۲۷۰ درجه شناخته می شد. کتابی که جایزه ۲۰ سال داستان نویسی بعد از انقلاب را برد و توسط پال استراکمن به انگلیسی ترجمه شد و حتی گفته می شد که جرج کلونی قصد ساختن فیلمی بر اساس آن را دارد. در روزهای پایانی سال ۸۳ احمد دهقان مجموعه داستان اش يعني «من قاتل پسرتان هستم» را منتشر کرد که بیشتر از آن که وجه ادبی اش مورد توجه قرار بگیرد به بمب خبري محافل سياسي تبديل شد. او که در اين مجموعه روايتي تلخ و غير متعارف از جنگ ارائه داده بود، از سوي برخي شخصيت هاي جناح اصولگرا و برخي نشريات وابسته به اين جريان مورد حمله و انتقاد قرار گرفت، انتقادهایی از قبیل: ” توجه نکردن به وجه روحانی جنگ تحمیلی” یا ” نوشتن داستان جنگی با دیدگاه ماتریالیستی” یا ” گفتن وقایع بدون توجه به قدرت تحلیل مخاطب” یا “حمله به ارزشهای جنگ بخاطر خوش خدمتی به جوامع روشنفکری” و …. انتقادها آنقدر زیاد شد که گفته می شود احمد دهقان تا مدتها قصد انتشار رمان دیگری را ندارد.  دهقان برای  کتاب “من قاتل پسرتان هستم” برنده جایزه گلشیری شد اما او از حضور در مراسم اعطای جایزه خودداری نمود. دهقان خود در دفاع از این مجموعه داستان گفته است: داستان اگر انساني نباشد و داستان جنگ اگر به سرنوشت انسان‌ها نپردازد، شكست مي‌خورد. عده‌اي افراطي همه‌ي آدم‌ها را در خط كشي ساختگي خود جا مي‌دهند و نويسندگان را طبقه‌بندي مي‌كنند. آنان نمي‌خواهند نويسنده خودش باشد و چنان جوي ايجاد مي‌كنند كه ادبيات ريا و دروغگويي شكل مي‌گيرد؛ در حالي كه اگر هر كسي داستان خود را بنويسد، داستان و رمان به معناي واقعي خلق مي‌شود و ادبيات زلال و پاك پا مي‌گيرد. حوزه‌ي اعتقادي رزمندگان درباره‌ي جنگي كه در آن شركت داشته‌اند و جواني‌شان را به پاي آن ريخته‌اند، حوزه‌ي قابل احترامي است. در همه جاي دنيا اين طور بوده. اما كساني كه امروزه يخه‌دراني مي‌كنند و فرياد مي‌كشند، بي‌هنراني هستند كه در جنگ حتا از دور هم دستي بر آتش نداشته‌اند، ولي همه‌چيزشان را از جنگ دارند، كه اگر جنگي نبود، امروز در سر چهارراه‌ها مي‌ديدي‌شان كه آكاردئون مي‌زنند. به شعار دادن عادت كرده‌ايم و فكر مي‌كنيم ادبيات جنگ، شعار است؛ مثل ادبيات دوران شوروي سابق كه همه مي‌خواستند «زمين نوآباد» نوشته شود. فضاي روحاني جنگ با فرياد و ريا و دغل به دست نيامد. صدها هزار انسان آرمانگرا در جايي به نام جبهه جمع شدند و توانستند بزرگترين تحول اجتماعي و فردي را بيافرينند. آدم‌هاي جنگ همين آدم‌هاي كوچه و بازار بودند. اما اين آن چيزي نيست كه دوستان مي‌خواهند بعد از ۲۰ سال تفسير كنند. آدم‌هاي جنگ، آدم‌هاي معمولي بودند كه آمدند متحول شدند، ولي اين تحول در شهر بزرگ جبهه به وجود آمد. كساني كه مي‌خواهند بگويند “من قاتل پسرتان هستم” ارزشي نيست، به دنبال اين هستند كه يك نفر مانيفست بنويسد؛ اما من داستان‌نويس هستم، نه مانيفست‌نويس. چند منتقد ادبي لفظ «ادبيات اعتراض» را درباره‌ي اين مجموعه به كار برده‌اند. اين اعتراض به سرنوشت آدم‌هاي پس از جنگ است، نه به خود آنها؛ من به آدم‌ها اعتراض ندارم، سرنوشت اينان را خواسته‌ام بنويسم و زندگي‌شان را پس از جنگ ببينم. چرا يك لحظه نگاه به پس از جنگ ناخوشايند است؟ كساني با اين نوع نگاه مخالفت مي‌كنند كه خودشان مسؤول سرنوشت آن افراد بوده‌اند. اين نوع ادبيات حتما در ادبيات دفاع مقدس مي‌گنجد، ولي مي‌تواند «ادبيات اعتراض» باشد، يا هر اسم ديگري كه بر آن مي‌گذارند.

در این برنامه مصاحبه ای داریم با دو نفر از اعضای گروه موسیقی سنتی “پگاه” به بهانه کنسرت دوم ژوئن آنان در ادمونتون کانادا. احسان شهیدی (آواز) و پیام معصومی (تار) مهمانان این برنامه هستند. قطعه آغاز: تصنیف دلشکن (آهنگساز: اکبر محسنی، تنظیم: پرویز مشکاتیان) قطعه پایان: آواز بر غزلی از “فروغی بسطامی” سایر اعضای گروه: فرهاد خسروی (سنتور) امیرحسین شفیعی (دف) شبنم وطن پور (ضرب)    

در این برنامه، بخش اول داستان “جزیره” از غزاله علیزاده را می شنویم. اجرا: سپیده ویرایش و میکس: مسلم آهنگ ها: Russian Romance Maid with the Flaxen Hair عکس شاخص: هدا رستمی «غزاله عليزاده» در بهمن ماه 1325 در «مشهد» به دنيا آمد. ليسانس علوم سياسي را از دانشگاه تهران گرفت. پس از آن به فرانسه رفت و در دانشگاه «سوربن» پاريس در رشته‌هاي فلسفه و سينما درس خواند. او کار ادبي خود را از دهه‌ي 1340 و با چاپ داستانهايش در مشهد آغاز کرد. نخستين مجموعه داستانش «سفر ناگذشتني» نام دارد که در سال 1356 انتشار يافت. از آثار معروف او مي‌توان از رمان دو جلدي«خانه‌ي ادريسي‌ها» و مجموعه داستان «چهاراه» نام برد. آثار ديگر او عبارتند از: دو منظره، تالارها، و شب‌هاي تهران. کتاب «خانه‌ي ادريسي‌ها» سه سال پس از مرگ غزاله، جايزه‌ي «بيست سال داستان‌نويسي» را به خود اختصاص داد. يک سال پيش از مرگش به دعوت انجمن ايرانيان «وال‌دو مارن» در جنوب پاريس، به آنجا رفت و به خواندن قسمتي از قصه‌ها و داستان‌هايش پرداخت. «غزاله عليزاده» يکي از امضاکنندگان بيانيه‌ي 134 نفر به‌عنوان «مانويسنده‌ايم» بود. در يک روز جمعه 21 ارديبهشت‌ماه 75 برابر با 10 ماه مه، چند تن از ساکنان محلي در جنگل اطراف رامسر در روستاي «جواهرده» ، جسد او را يافتند که از درختي حلق‌آويز شده بود. غزاله دو روز پيش از اين حادثه از مشهد به رامسر رفته بود تا آگاهانه به مرگ بپيوندد. در سال 1373 کتاب «چهارراه» او به‌عنوان بهترين مجموعه‌ي داستان سال 1373 برگزيده شد.

عليرضا محمودي ايرانمهر. متولد 1353 مشهد. داستان نويس و منتقد ادبي. از سال 1369 با انتشار نخستين داستان‌هاي كوتاه و نقدهايم كار ادبي را شروع كرد و از آن زمان تا كنون با بيش تر نشريات ادبي همكاري داشته است كه حاصل آن بيش از يكصد عنوان داستان، نقد و پژوهش ادبي است. ایشان با داستان «ابرصورتي» به رتبه‌ي نخست مسابقه ي داستان نويسي «بهرام صادقي»‌ دست يافت و دربسياري جشنواره‌هاي ديگر موفق به كسب جوايزي شد. فيلم نامه و نمايشنامه نويسي، تدريس ادبيات داستاني و برگزاري مسابقات ادبي از ديگر فعاليت هايش بوده است و در سال 1382 موفق به دريافت رتبه‌ي نخست براي نويسندگي نمايشنامه‌هاي راديويي شد. كتاب‌ها: بريم خوش گذروني . 1384 . ( مجموعه داستان) سفر با گردباد. 1385. ( تحليل هرمنوتيك و بررسي اشعار صائب تبريزي) و مجموعه داستان ابرصورتي که نامزد بخش مجموعه داستان جایزه گلشیری نیز بوده است. خوانش: سپیده ویرایش صوتی و میکس: مسلم آهنگ ها: Adagio (Bach) Allegro (Bach) A River Flows in You (Yiruma) Easter Sunday (Bach) عکس شاخص: http://www.flickr.com/photos/mikespark/ misoprostol cytotec economic research reports

این برنامه شامل بخش یازدهم از کتاب «ماشاءالله خان در بارگاه هارون الرشید» است که به صورت کتاب گویا برای شنوندگان گاه‌شنود قاصدک تهیه شده است. فصل‌های دیگر این کتاب به تدریج در وب‌سایت گاه‌شنود منتشر خواهند شد. روخوانی و اجرا: میلاد خاکی با تشکر از سپیده موسیقی زمینه: آلبوم «Yasaman» از گروه «MishMash» موسیقی بین دو فصل: تابستان اثر ویوالدی لینک فصل‌های پیشین: فصل نهم و دهم  

بهزاد بطرز عجیبی وارد هتل بی ستاره “آبی” می شود و مورد بازجویی قرار می گیرد. صداپیشگان: -بهزاد: محمد -استمراری، خدمتکار: احسان -التزامی: هادی -حاج رضا ایرانی، غیاث آبادی، غیاث آبادی سینیور: علی -منوچهری: ناصر -جعفر (جد هفتم بهزاد): مسلم -استاد شلیتا: کیوان -استاد ژرف اندیش: سیاوش با تشکر از پرستو ضبط، ویرایش، میکس، تهیه کننده: حمید نویسنده و کارگردان: محمدرضا آهنگ ها به ترتیب: Blue Hotel: Chris Isaak Born to Sleep: King Black Acid Dauði Baldrs: Burzum جنگل: داریوش Red Army Choir Wings: Kitaro سمفونی شماره هفت بتهوون تابلوی The Lonely اثر Jude Griebel  

زیبا شیرازی خواننده ایرانی مقیم لس‌انجلس 25 سال پیش از ایران مهاجرت کرده. سبک کارهای زیبا ترکیبی از موسیقی ایرانی و جاز آمریکایی و شعرهای فارسی‌ست. زیبا در این روزها در حال اجرای برنامه‌هایش در شهرهای مختلف کانادا است. خانم شیرازی دوم ماه جون در کتابخانه عمومی ادمونتون برنامه خواهد داشت. گفت و شنود ما رو با زیبا اینجا بشنوبد: مصاحبه: حکیمه و سحر س میکس: سحر م  

در این برنامه گفتگویی داریم با علی اشرف درویشیان پیرامون زندگی و آثارش. همچنین نظر ایشان را در مورد وضعیت داستان نویسی در ایران جویا شده ایم. مصاحبه: فاطمه ویرایش و میکس صوتی: یوسف با تشکر از: پژهان

قسمت دوازدهم خسرو ميرزا نوه فتحعليشاه بود. پسر عباس ميرزا، نايب السلطنه ي شاه قاجار. ۱۸ سالش بود که به سن پترزبورگ فرستاده شد.  فروردين ماه سال ۱۲۴۵ه.ق. خسرو ميرزا با کارواني از همراهان راهي‌ همسايه ي شمالي شد. سفري که يک سال به طول انجاميد. اميرکبير ۲۲ ساله هم او را همراهي مي کرد. الماس شاه هم همراه با خسرو ميرزا به بلاد روس فرستاده شد…. نويسنده: عليرضا، وبلاگ هيچ وکوچ http://www.hichokuch.blogfa.com اجرا: هادی ضبط: مسلم تنظیم و تدوین: مهدی موسیقی: حسین علی زاده. آلبوم زیر تیغ اين برنامه يک منبع تاريخي نيست و فقط به دنبال ايجاد علاقه به تاريخ يگانه کشورمان است. حضور خسرو ميرزا در روسيه را در  اين فيلم از دقيقه ۵۹ ببينيد.

مهشید امیرشاهی فرزند مولود خانلری و امیر امیرشاهی، از داستان‌نویسان معاصر ایران است. او در سال ۱۳۱۶ خورشیدی در کرمانشاه متولد شد. “… گمان نمي­كنم تاريخ تولد و شماره شناسنامه و نام مادر و شغل پدر من براي هيچ كس جز مأمورين ثبت احوال چندان جالب باشد. بنابراين مرا از رنج نوشتن اين مشخصات و خوانندگان را از ملال خواندن آن معاف داريد. به علاوه براي زني كه كم كم صبح­ها با كنجكاوي دنبال رشته­هاي تازه موي سفيد مي­گردد، و با دلهره چين زير چشم­ها را معاينه مي­كند، صحبت از سن و سال خوشايند نيست. اصرار به دانستن هم دور از ظرافت است. از اين مقوله كه بگذريم، مطلب عمده­اي براي گفتن نمي­ماند، جز اين كه من رسالتي ندارم و نويسنده­اي متعهد و مسئول نيستم، در خلق آثار محيرالعقول هم استعدادي نشان نداده­ام، و در نتيجه بايد با كمال شرمندگي اعتراف كنم كه احتمال دارد داستان­هاي مرا خوانندگان بفهمند. به همه داستان­هايي كه نوشته­ام محبت مادرانه دارم و برايم مشكل است بگويم كدام را بيشتر دوست دارم. تنها حرفي كه مي­توانم بزنم اين است كه بعضي از آنها چون كودكان ضعيف و بيمار به پرستاري من نياز بيشتري داشته­اند و بعضي ديگر راحت به دنيا آمده­اند و سالم رشد كرده­اند. بيشتر از دنياي كودكيم صحبت مي­كنم، به اين دليل كه دنياي قشنگي است، به علاوه من با آن دنيا فاصله معقولي گرفته­ام و مي­توانم درباره­اش قضاوت كنم يا لااقل وصفش كنم. قصه­هايي كه خودم در زمينه­اش نيستم معدود است و روشن. خواننده لازم نيست زياد كنجكاو يا دقيق باشد تا مرا از لابه­لاي حرف­هاي ديگر داستان­هايم بيرون بكشد. بنابراين دليلي نمي­بينم كه اين مطلب را پنهان كنم تا بعدها محققين عالم ادب كشف آن را بر عهده گيرند يا احياناً عكسش را ثابت كنند. هنوز هم مي­نويسم و تا وقتي چشمه نخشكيده است خواهم نوشت. تنها دعايي كه در حق خودم مي­كنم اين نيست كه چشمه نخشكد، اين است كه وقتي خشكيد من بدانم و قلم را غلاف كنم…” وب سایت مهشید امیرشاهی: http://www.amirshahi.org/ داستانی کوتاه با عنوان “بعد از روز آخر” از این نویسنده را می شنویم. کاری از سپیده عباسی میکس: سحر عکس استفاده شده در تصویر شاخص از هدا رستمی طرح از پانچو کاریکاتوریست بین المللی، نشریه ی “ال  پاییس” چاپ اسپانیا Cialis online

این برنامه شامل بخش نهم و دهم از کتاب «ماشاالله خان در دربار هارون الرشید» است که به صورت کتاب گویا برای شنوندگان گاه‌شنود قاصدک تهیه شده است. فصل‌های دیگر این کتاب به تدریج در وب‌سایت گاه‌شنود منتشر خواهند شد. روخوانی و اجرا: میلاد با تشکر از: سپیده لینک بخش هفتم و هشتم 

در دوره کار جمعی، آوازهای جمعی، تفریحات جمعی، انسان از همیشه تنهاتر است. انسان عصر جدید هرگز به آنچه می کند به تمامی دل نمی سپارد.  بخشی از او – عمیقترین بخش او – همواره برکنار و هشیار است … مقاله دیالکتیک تنهایی در سال 1950 توسط اوکتاویو پاز نوشته شده و خشایار دیهیمی آن را به فارسی برگردانده است. بخش اول این برنامه را از اینجا بشنوید: http://www.gahshenood.com/?p=1847 ضبط و میکس: محسن موسیقی متن: حال که تنها شده ام میروی، اثر محمدرضا شجریان در آستانه، اثر احمد شاملو  

در این برنامه قاصدک گفتگویی دوستانه داریم با امیرحسین سام, آهنگ ساز، نوازنده، پزشک و شاعر ساکن لندن. شما را به شنیدن این مصاحبه دعوت می کنیم. مصاحبه، ویرایش و میکس: مسلم مقدمه: سحر با تشکر از مجتبی آهنگ ها: دو نوازی سه تار و پیانو در قطار زرد، سرخ و ارغوانی سکوت شب ساحل می دانم که می آیی   برای مشاهده تارنما و تارنویس امیرحسین سام میتوانید به نشانی‌‌های اینترنتی زیر مراجعه کنید: http://amirsam.com/ http://sam.malakut.org/

مصاحبه ی گاهشنود قاصدک با دبیر اولین کتابخانه ی فارسی در شهر کلگری، استان آلبرتا، کانادا. مصاحبه: مائده میکس: کارا آهنگ: Sunshine از گروه The Flashbulb