Summary: کاش تنهایی را درک میکردیم: یگانه آمدن را، یگانگی صحنه را، یگانگی نقش را، یگانه رفتن را<br> کاش میفهمیدیم که تنها یک مسابقه از بین مسابقات این عالم جدی است<br> کاش میفهمیدیم که کمال هر ذره در خود اوست<br> آن وقت شاید دلمان دریایی تر میشد و احساس کمبودمان ناشی از پربودهای دیگران دیگر عذابمان نمیداد<br> آن وقت شاید به سهم خود هر انسانی را در نقش آفرینی زیبایش یاری میکردیم<br> آن وقت شاید پاسدار میبودیم بزرگانمان چون امیرکبیر و مصدق را،<br> تا به تیر حسد جماعتی بدخو عزلت نشین نشوند و از پای نیافتند<br> آن وقت شاید صفا برمیگشت به روحمان، خانه مان، محافلمان، شهرمان، ایرانمان<br> جامعه شناسی خودمانی – حسن نراقی<br> کاری از: محسن ح<br> ویرایش صوتی و میکس: محسن ح<br> قطعات موسیقی متن از آلبوم اولین نجوا اثر مهیار محمدعلیزاده<br> <a href="http://www.gahshenood.com/wp-content/uploads/2011/10/linzmarathon.jpg"></a><br> <br>
